SANTUARIO: SANTA EULALIA DE DEVA
A Igrexa de Deva atópase no lugar de Panascal, moi perto do río Deva.
Ten unha espadana con dous arcos e remate. Debe ser mais antiga
que tódalas parroquias dos arredores; suponse que antigamente debeu
existir unha primitiva capela ou igrexa no lugar de Igrexa Vella, cara a
Moncelos.
Ten estrutura e dimensións de igrexa parroquial, incluso ten cemiterio ao seu redor.
PATROA: SANTA EULALIA
Eulalia de Mérida,
Santa Mártir, 10 de decembro
Etimoloxicamente significa “a que fala ben”. Vén da lingua grega.
Atopámonos en Mérida, Estremadura, no ano 300. En primeiro lugar, hai
que dicir que hai dúas Eulalias: a de Mérida e a de Barcelona.
A vida destas dúas mártires relátanse nos poemas do noso compatriota
Prudencio (+415).
Di: "Nunca estivo unha criatura humana dotada de tanta graza e
atractivo. A pesar dos 12 invernos e trece primaveras que tiña, nunca permitiu
que se lle falase de leito nupcial, pois o seu corpo pertencía a Cristo".
Vivía con este convencemento. Non soñaba o que lle agardaba en puro
corazón e mente esclarecida.
Por aquel tempo desencadeouse a persecución de Diocleciano. Xa estamos
no mesmo, pero ao mesmo tempo interesante e novo por ver a reacción desta moza
de Mérida e de tantos outros cristiáns.
Ela, non soamente non lle tiña medo á morte, senón que mesmo desexaba
ser mártir por amor a Cristo. Desde logo, a admiración cando se estuda todo
isto a tantos séculos de distancia, é extraordinaria.
Os pais querían impedir custe o que custe que morrese. Para iso,
encerrárona nun castelo. O único que podía vela era o sacerdote Félix e a ama
de chaves.
O gobernador romano tiña a orde de que todo aquel cristián que non
queimase incenso aos deuses, iría dereito á morte.
Eulalia convenceu á ama de chaves para que lle deixase saír. Saíron as
dúas xuntas ante o gobernador. Reprocháronlle a súa crueldade. Deseguido mandou
martirizar primeiro a Xulia, a empregada, e a continuación a Eulalia.
O xuíz pagán mandou que a esnaquizasen golpeándoa con varillas de ferro
e que sobre as súas feridas colocasen fachos acesos. A fermosa cabeleira de
Eulalia incendiouse e a rapaza morreu queimada e afogada polo fume.
Di o poeta Prudencio que ao morrer a santa, a xente viu unha
blanquísima pomba que voaba cara ao ceo, e que os verdugos saíron fuxindo,
cheos de pavor e de remordemento por matar a unha criatura inocente. A neve
cubriu o cadáver e o chan dos arredores, ata que varios días despois chegaron
uns cristiáns e déronlle honrosa sepultura ao corpo da nova mártir. Alí no
sitio da súa sepultura levantouse un templo na honra de Santa Eulalia, e di o
poeta que el mesmo viu que a ese templo chegaban moitos peregrinos a orar ante
os restos de tan valente moza e a conseguir por medio dela moi notables favores
de Deus.
Eulalia de Barcelona,
Santa Virxe e Mártir, 11 de febreiro
Martiroloxio Tradicional: Na cidade de Barcelona, na Hispania
Tarraconense, memoria de santa Eulalia, virxe e mártir (in. s. IV). (NOTA: O
actual Martiroloxio Romano non a inclúe)
Etimoloxía: Eulalia = Aquela que fala elocuentemente, é de orixe grega.
Segundo a tradición cristiá, santa Eulalia viviu preto de Barcino,
Hispania (actual Barcelona) nos tempos do emperador Diocleciano (284-305)
durante o século III ou IV, sendo papa san Marcelino.
Durante a persecución dos cristiáns na rexión, Eulalia, unha rapariga
de entre 13 e 15 anos escapou dunha casa de campo onde os seus pais encerrárana
para que non se entregase ás autoridades, abertamente confesou a súa fe e foi
entregada ao martirio.
Foi vítima de diferentes tormentos e morreu na cruz, aínda que hai
serias dúbidas sobre a historicidade da narración do seu martirio.
De acordo coa tradición, un destes tormentos consistiu en lanzala
rodando dentro dun tonel cheo de vidros rotos pola rúa (actualmente chamada
Baixada de Santa Eulalia), onde hai unha imaxe da santa nunha pequena capela.
Di a lenda que foi cravada espida nunha cruz de forma de ´X´ (forma
coñecida como cruz de Santa Eulalia). Naquel momento para preservar a súa
intimidade crecéronlle os cabelos e comezou a nevar.
Foi canonizada e considérase santa tanto pola Igrexa católica Romana,
como pola Ortodoxa.
PODCAST:VIDA DE SANTA EULALIA
RETABLO INTERACTIVO
HIMNO
PODCAST HIMNO
 |
| IR A HIMNO: http://arteenmipueblo.blogspot.com.es/p/himnos.html |
LOCALIZACIÓN XEOGRÁFICA
Ver Santa Eulalia, Deva en un mapa más grande
